Identyfikacja obróbek maszynowych

Identyfikacja obróbek maszynowych to proces bardzo ważny podczas importu modeli z innych programów. Pozwala szybko dopasować natywne dla programu makra obróbcze do zastanego kształtu obiektu. Może również być przydatny przy pracach związanych z zamianą jednego typu obróbki na inny

np.: gniazdo -> gniazdo otwarte

Mechanizm analizy geometrycznego kształtu obiektów 3D

Każdy z obiektów 3D opisywany jest przez program jako sześcian - 4 płaszczyzny boczne i 2 czołowe. Każde makro obróbcze ma swoją stronę odniesienia na której może wystąpić. Program analizuje wiele aspektów geometrycznego kształtu obiektu i stara się przypisać właściwe makro obróbcze. Użytkownik nie ma wpływu na ten proces.

Lokalizacja funkcji

Narzędzie do analizy obróbek znajduje się w 2 miejscach w programie

• podczas importu plików 3D (np.: w formacie IFC) - wskazane zakresy importu zostaną zinterpretowane

• w module D-CAM (3-1-01) - aktywowane obiekty zostaną zinterpretowane

Wynik procesu identyfikacji obróbek

Jeśli proces przebiegł poprawnie:

• oryginalna belka otrzymuje dodatkowe obróbki na swojej liście obróbek.

• jeśli obiekt posiadał już jakieś makra obróbcze, definiujące jego kształt są one zachowywane i nie podlegają identyfikacji.

Jeśli proces przebiegł niepoprawnie:

• tworzona jest kopia oryginalnego obiektu z obróbkami, które udało się zinterpretować (przynajmniej cięcia końcowe).

  • nie posiada ona kształtów obróbek, których nie udało się zinterpretować.

  • nadawany jest jej numer NrE: “identyfikacja obróbek maszynowych”

  • powstaje ona dokładnie w miejscu oryginału

• oryginalny obiekt jest zachowywany:

  • jego lista obróbek nie ulega modyfikacji

  • jego NrE nie ulega modyfikacji

  • jego położenie nie ulega modyfikacji