Widoki/przekroje od v23 – funkcje

W celu zoptymalizowania procesu tworzenia widoków i przekrojów budynku w wersji 23 programu stworzono nowy moduł zastępujący stare narzędzia do tworzenia przekrojów/widoków i wydruku z nich rysunków.

Widoki/przekroje - właściwości

Możliwe jest utworzenie dowolnej liczby nowych widoków/przekrojów. Każdy z nich zapisuje własne indywidualne ustawienia:

• numer; nazwa przekroju - numer jest indywidualnym oznaczeniem każdego przekroju służącym do jego identyfikacji w programie - musi być unikalny i składać się wyłącznie z cyfr. Nazwa służy do opisu przez użytkownika np. zawartości czy cech przekroju. Służy ona do szybkiej identyfikacji przekrojów w drzewku struktury modelu

• oznaczenie przekroju - dowolnej długości skrót alfanumeryczny z możliwością stosowania znaków specjalnych. Wyświetlany jest jako oznaczenie przekroju na rzucie kondygnacji czy rysunkach typu rzut kondygnacji czy rzut więźby

• prezentacja położenia przekroju - rys. rzut kondygnacji/więźby - decyduje czy dany przekrój będzie prezentowany (położenie, głębokość, kierunek, oznaczenie) czy nie na wyżej wymienionych rysunkach

• prezentacja w trybie krawędziowym - tak jak w poprzednich wersjach, przekrój może wyświetlać krawędzie modelu w trybach: widoczne, widoczne/ukryte; wszystkie. Nowością jest tryb “żadne” gdzie faktycznie nie są prezentowane żadne linie (wektorowe) modelu. Jest to opcja powiązana z trybem OpenGL (poniżej), w którym dostajemy rastrową prezentacje tekstur na przekrojach/widokach. Jeśli widok przekrój ma być tylko rastrowy ta opcja ukryje wszystkie linie modelu. Bez trybu OpenGL opcja ta nie ma zastosowania.

• prezentacja w trybie OpenGL - (moduł opcjonalny D-CIENIOWANIE) technologia prezentacji modelu z teksturami OpenGL została zaimplementowana do narzędzia widoki/przekroje. Rozwijalna lista tego narzędzia oferuje wybór czterech opcji prezentacji przekroju/widoku w technologii OpenGL:

  • wyłączona - brak aktywnej funkcji

  • ukryj

  • cieniuj

  • tekstura

  • tekstura + krawędzie

“Prezentację w trybie OpenGL” można łączyć z “prezentacją w trybie krawędziowym”. Daje to połączenie dwóch technik prezentacji: wektorowej - precyzyjnej i rastrowej - atrakcyjnej wizualnie

• widoki/przekroje-przelicz automatycznie - opcja pozwala na wyłączenie automatycznego przeliczania treści modelu po wyświetleniu widoku. Przeliczanie dużych model zwłaszcza w trybie widoku może być czasochłonne. Dziej się tak za każdym razem gdy staniemy na dany widok/przekrój, w którym opcja ta jest wyłączona ☑. Jeśli ją wyłączymy zmiany w modelu nie są odzwierciedlane automatycznie w przekroju. Należy wywołać polecenie (p.p.m.) widok/przekrój-przelicz lub z menu 9-06 lub 07. Brak włączonej funkcji automatycznego przeliczania jest sygnalizowany w drzewku struktury modelu symbolem wykrzyknika w nawiasie (!). Projektant powinien przeliczy taki widok przed wykonaniem rysunku.

Symbol nie jest informacją o nieaktualnym widoku, nie znika po aktualizacji. Jest jedynie informacją o statycznym charakterze danego widoku

• przekroje/widoki parametry - zapisuje podstawowe parametry związane z treścią przekroju:

  • powiększenie i pozycja - zapisuje (☑) lub nie (☐) pozycję na ekranie i zbliżenie (powiększenie/oddalenie) treści przekroju ustalone przez użytkownika.

  • warstwy rysunkowe - parametry - zapamiętuje (obligatoryjnie) włączone/wyłączone warstwy rysunkowe (geometria pomocnicza) Ustawienia można zmodyfikować w tym miejscu lub w przestrzeni roboczej przekroju.

  • tryb prezentacji - parametry - zapamiętuje (obligatoryjnie) wczytane ustawienia trybu prezentacji. Można je zmodyfikować w tym miejscu lub w przestrzeni roboczej przekroju.

  • wymiary i etykiety - parametry - zapamiętuje (obligatoryjnie) ustawienia okna wymiary i etykiety sterującego automatycznym wymiarowaniem i etykietowaniem przekroju. Można je zmodyfikować w tym miejscu lub w przestrzeni roboczej przekroju.

• skala warstw rysunkowych - przekroje - do wyświetlania tekstów, wymiarów w odpowiedniej wielkości widoki/przekroje nie używają skali przypisanych poszczególnym warstwom rysunkowym. Zamiast tego, w tym miejscu wprowadzana jest skala nadrzędna, która określa rozmiar wszystkich obiektów rysunkowych.

Konieczne przy tworzeniu zarówno małych detali jak i dużych widoków